پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

شایعه‌ی سهمیه بندی بنزین از سال گذشته در میان مردم رواج پیدا کرده بود، اما صدور دوباره‌ی کارت‌های بنزین و الزامی شدن استفاده از آن به اواسط امسال کشیده شد. از اوایل امسال نیز بحث‌های زیادی بر سر دو نرخی شدن قیمت بنزین انجام شده است که تا به امروز به نتیجه‌ی واحدی نرسیده است. به نظر می‌رسد با توجه به اتمام توزیع کارت سوخت بستر سخت‌افزاری این موضوع هم فراهم باشد، اما آیا دولت به سمت دونرخی کردن بنزین می‌رود و این اتفاق در شرایط کنونی چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟

هر زمان که بحث اصلاح قیمت حامل‌های انرژی مطرح می‌شود، گروهی از سیاست‌گذاران یا اقتصاددانان وطنی انگار که نقشه گنج را یافته‌اند یا صندوقچه‌ای از اشیای قیمتی دشمن را به غنیمت گرفته‌اند، درخصوص تقسیم مساوی درآمد حاصله، یا بازتوزیع منابع حاصله بین اقشارخاص که از آن به عنوان دهک‌های درآمدی نام برده می‌شود، داد سخن سر می‌دهند. این تئوری‌ها مرا به یاد طراحی پژوRD در ایران می‌اندازد که اتاق را از کارخانه پژو به عاریت می‌گرفتند و سپس موتور پیکان ساخت ایران را بر آن نصب می‌کردند. این پیشنهاد‌ها هم همان ساختار پژوRD را دارد که آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی را از نظرات اقتصاد آزاد به عاریت می‌گیرند سپس نظرات خود را همانند مرغ شکم‌پر در آن قرار می‌دهند.